Jak przygotować portfel inwestycyjny do emerytury?

Samodzielne oszczędzanie na emeryturę okazuje się wręcz konieczne w obliczu obaw o wysokość emerytury z ZUS. Niestety nadal niewielki odsetek Polaków odkłada na emeryturę. Prowadzenie konta emerytalnego pozwala zabezpieczyć przyszłość przyszłego emeryta. Optymalny portfel inwestycyjny stanowić będzie dofinansowanie do niskiej emerytury w przyszłości.

Od czego zacząć?

Portfel inwestycyjny przygotowywany jest indywidualnie, w zależności od wiedzy, skłonności do ryzyka, oczekiwanej stopy zwrotu, progu tolerancji strat oraz horyzontu czasowego inwestycji. Samodzielna inwestycja wymaga założenia portfela za pośrednictwem domu maklerskiego. Szczególny rachunek inwestycyjny umożliwia wybór dowolnych transakcji, dzięki czemu przyszły emeryt sam dokonuje wyboru aktywów.

Zarządzając portfelem na własną rękę należy pamiętać, że ta długoterminowa inwestycja wymaga dostosowania do wieku i czasu pozostałego do przejścia na emeryturę. Indywidualne budowanie portfela inwestycyjnego wymaga wiedzy o giełdzie i samym inwestowaniu oraz umiejętności interpretowania sprawozdań finansowych.

Analiza danych jest czasochłonna i wymagająca. Samodzielne przygotowanie portfela do emerytury jest dobrym rozwiązaniem dla osób dysponującym niezbędną wiedzą i czasem. Alternatywą jest założenie portfela inwestycyjnego w odpowiedniej instytucji, wymagające jedynie określenia skali ryzyka tego portfela.

Praktyczne kroki

Przygotowanie portfela do emerytury poprzedza podjęcie kilku istotnych kroków w celu ustalenia planu przedemerytalnej kontroli portfela. Długoterminowe inwestowanie będzie łatwiejsze, jeśli osoba oszczędzająca podejmie następujące kroki:

- określenie sposobu korzystania ze zgromadzonych środków – w przypadku chęci jednorazowej wypłaty środków po przejściu na emeryturę, prowadzenie portfela powinno być bardziej defensywne niż w sytuacji planowanych, niewielkich rat wypłacanych przez wiele lat,

- zamodelowanie składu portfela – wybór odpowiedniego modelu portfela powinien zapewniać komfort w każdej sytuacji, do czego niezwykle istotne jest zrozumienie zagrożeń i ryzyka inwestycji,

- ustalenie schematu zmian proporcji portfela:

- alokacja aktywna wymaga wiedzy i czasu poświęcanego na inwestowanie i sprawdzanie odpowiednich wskaźników,

- alokacja pasywna polega na zmianie proporcji portfela wraz z wiekiem (metoda „100 minus wiek” lub prowadzeniu portfela obejmującego 100% akcji i przejście w portfel 50/50 w pewnym wieku.

W co inwestować?

Właściwa alokacja środków stanowi najważniejszą decyzję, kluczową przy konstruowaniu portfela emerytalnego. Długoterminowa inwestycja w akcje przynosi wyższe stopy zwrotu, ale związana jest z większym ryzykiem. Wraz z wiekiem właściciela portfela, większość środków warto lokować w bezpieczne instrumenty, takie jak obligacje. Im więcej czasu pozostało do emerytury, tym większy powinien być udział akcji w portfelu inwestycyjnym, a wraz z upływającym czasem, przybliżającym do zakończenia inwestycji należy zwiększyć udział obligacji i instrumentów rynku pieniężnego.

Koncepcje inwestycyjne

Ostateczny rezultat uzależniony jest od obranej strategii inwestowania. Popularną koncepcją jest stałe rozbudowywanie portfela poprzez systematyczne dokupywanie akcji. W przypadku dysponowania większą kwotą już na początku inwestycji, można zbudować portfel i zapomnieć o nim na lata.

Działanie polegające na trzymaniu tych samych akcji przez cały okres długoterminowej inwestycji jest bardzo ryzykowne. Aktywne podejście do zarządzania kapitałem będzie lepszą i bezpieczniejszą strategią, polegającą na regularnej weryfikacji portfela inwestycyjnego i ewentualnych modyfikacjach w razie potrzeby.